Grande companias odia le libere mercato

per Joel Pinheiro da Fonseca, lunedi, le 17 de augusto de 2015

Il ha personas qui ancora crede que le grande companias e su capitanos es defensores del economia liberal. Illes sape nihil, innocentes. (NT: Sabe de nada inocente, burla brasilian) Le grande interprisas es le primes a recurrer al Stato e illos lo face con omne le facilitate del mundo.

Si il ha qualcosa que place al interprenditores, illo es exir del mar revolte del mercato e flottar in le piscina tepide del protection statal. Le optiones in le menu es varie: formar un cartel legal, ganiar un monopolio, assecurar se pecunia ab le governamento, credito subsidiate, facer servicios al stato, vehicular publicitate statal, formar comités pro regular le sector, prohibir le concurrentia, clauder le frontieras al producto estranier, approbar politicas de precio minime, esser salve del fallimento in le ultime secundo e tantes quantes le imagination del politicos permitter.

In nostre pais, un del formas que le grande companias ha pro proteger se es le BNDES (NT: Banco Nacional do Desenvolvimento, organo statal brasilian que forni credito pro le disveloppamento de companias) Illo presta vaste summas con interesses reducite debite a subsidios, visante le objectivos politic del governamento. Le differentia inter le interesse del mercato e del interesse stabilite per le BNDES es un transferimento de renta directe pro que le interprisas face quecunque illos vole - applicar le pecunia e ganiar con taxas de interesse plus grande, per exemplo.

In le ultime anno, il esseva plus que R$ 500 milliardos in prestos. E non pensa que le BNDES pote adjutar omne le interprisas. Le mundo es cruel, le recursos es scarse, il es impossibile que omne le companias ha lucro al mesme tempore in le lunge termino: omne ganio de un es necessarimente le perdita del altere.

In altere casos, grande companias recipe le derecto de monopolio o de cartel. Il es lo que occurre con le telephonia, con le companias de electricitate, con le autobuses municipal (NT: Municipio - Governamento del citate in Brasil). Le sector es cartelisate per determination statal. Le resultate es companias que presta servicios car, de basse qualitate e que in plus recipe R$ 1,6 milliardos cata anno del governamento. Quante capitalismo!

Iste formas directe de adjuta statal tira nostre attention. Ma le favorimento del grandes se passa anque de manieras indirecte, forsan ancora plus nocive, via impostos e regulamentation. Le mesme taxa de imposto que incide sur le lucros de un grande corporation, prendente ab illo parte de su resultato, inviabilisa le continuitate de un parve negotio que ha percentuales de retorno minor.

Omne le regulamentation o imposto porta costos fixe. Costos juridic, contabile, de audit - le quales un grande interprisa pote solver in su enorme factura. Pro un gigante del sector alimentari, le subscription de un o varie nutritionistas in labor permanente non costa multo. Anque non costa multo pro illo applicar regular de Fiscalisation Sanitari pro ancora un altere cocina standardisate de McDonald's; pro un parve sandwicheria, le mesme exigentias es prohibitive, inabilitante.

Il es pro isto que, quando le subjecto es regulamentation, le grande interprisas es a latere del governamento. E illos habera sempre le plus belle del intentiones: garantir le qualitate del servicio e le securitate del consumitor. Illos sape que le costo extra, si existente (a vices illo non existe proque su proprie practica es universalisate al alteres per le lege), essera compensate con le mercato cata vice plus standardisate e centralisate in lor manos. Un mercato in le qual le consumitor non pote selectionar le relation risco/retorno que melio se adapta a su possibilitates.

Un exemplo: In 2013, on ha implantate le regulamentation de carrettos pro transportation de bébés. Le productores e venditores de carrettos inexpensive, facte pro non durar multo, habeva un mal fin. Ma divina alora qual esseva le position official de Burigotto, cuje carrettos ja costava plus que R$ 2.000 e ja veniva con omne le misuras le plus exigente de securitate? Exactemente.

Quando le citate de São Paulo menaciava prohibir (con un lege que non ha essite acceptate e misse in practica con successo) le sacchettos plastic in le supermercatos, le grande retes esseva le primes a appoiar le moda del sustenibilitate e offerer bellissime saccos de panno, con un costo minime pro le supermercatos e le misse in practica de un action de marketing. On sentiva le orgolio in le aere al offerer le grande saccos de panno personalisate. In le interim, le mercadettos del angulos de strata non esseva tanto felice.

Ab le duo pharmacias de mi vicinitate, in qual il es plus commun trovar un fiscal assediante le stabilimento con menacias de multa: in le succursal de Droga Raia - que debe ja haber toto standardisate sur le tabua del architectos e advocatos - o le pharmacia de quartiero cuje le proprietari, que labora como venditor al banco de vendita, que probabilemente non ha un equipa juridic e nec tempore pro cognoscer e sequer le infinite regulas.

Con le leges laboral, le cosa es equal. Le costos fixe es diluite in le extense lista de pagamentos del corporationes, que conta ancora con sectores juridic e de HR (Human Ressources) pro minimisar perditas e allongar le processos juridic. Il ha anque le facto que lor ganios de scala permitte expender plus per functionario que le parve negotio, le qual depende de diverse prestatores de servicio informal e que ja resta al rubre in le caso de poc processos juridic laboral.

Pro completar, le mer facto de esser grande concede al interprisas spatio de manovras ante le justitia statal. Le passivos laboral milliardari de grande companias e bancas in Brasil - un indicator, in realitate, de como nostre leges es mal - extende se durante annos e annos, accumulante debitos impagabile. Ma como le governamento non es stupide, non vole promover le discontentamento social per nihil e ama haber alliatos grande e fidel, con un grande menacia in le manicas, le passivo continua illac. Passivos laboral ben minor in parve companias ja presenta costos legal inviabile.

Le grande interprisa "non pote" faller (proque non?); le parve pote. Megainterprenditores e governantes convive in un amical joco de traction al corda. Illes se excambia menacias e presentes, lobby, financiamentos e projectos de lege, illes se dona e se retira appoio conforme les conveni. Cata parte trahe a su latere, ma necun vole que le altere persona lassa le corda. E le corda es tu.

E le Stato, que gania illo? Plus poter sur le societate, plus previsibilitate, minus difficultates pro monitorar, misurar e taxar toto lo que occurre. Le garantia de que toto lo que tu consume e tote tu opportunitates de labor es ja pensate e date in avantia e de que tote le projecto de poter de qui es in le culmine conta con companieros determinate passibiles de coaction.

Si qualcosa fugiva al schema, alora le personas prenderea decisiones per conto proprie, de forma chaotic, non-directionabile; e lor optiones non sempre beneficiarea illes qui ja es in le culmine. E nos non pote permitter que isto occurre, certo?

Traducite per Carlos Eduardo de Paula.